Hier gaan we weer!

Inderdaad, het is weer tijd voor ieders favoriete soap! Ahum, zelfoverschatting is ook een kunst. Voor de foto's die deze beschrijving begeleiden, moet u wederom op My Space zijn.

Goed, laten we (koninklijk meervoud) u eens informeren over de afgelopen week!
Zaterdag ben ik met Paola en een vriend van haar naar Milaan geweest, en heb ik vooral goed opgelet waar ik de trein uit moet stappen, hoe ik de metro moet nemen en waarheen, etc. Die avond is Paola nog naar een soort verjaardagsfeest geweest van een vriend van haar, maar daar wou ik niet naartoe. Ten eerste was ik moe, ten tweede kende ik die gast niet (en, na wat ik er allemaal over gehoord heb, wil ik hem ook niet kennen) en ten derde, heb ik geen reden meer, maar enkel een "ten eerste" en een "ten tweede" is zo zielig, niet?

Zondag was een rustig dagje, niets speciaals gedaan.
Maandag ben ik naar bergamo geweest, met Alice. Zij is het meisje dat ik het leukste vind uit onze klas, ze is echt zalig gestoord. Zij en mari zijn diegenen die me die valentijnsroos gegeven hebben, btw. Wel, we hebben ons echt geamuseerd! Naast poseren met verklede kindjes (waarbij we deden of we uit Polen kwamen, amper italiaans spreken en het begrip "carnaval" niet kenden) begaven we ons ook op gevaarlijk terrein! De Zara, namelijk. We hadden de meest idiote kledij uitgezocht, in mijn geval een soort salopet-jurkje met een hemd-met-stropdas-eraan, in haar geval ook al zo'n idioot salopetding met een kleurig gedoetje erboven. Door al ons gegiechel was het personeel natuurlijk gealarmeerd, en we hoorden hen zeker drie keer buiten het pashokje zeggen "meisjes, slechts EEN persoon in het hokje!" Wij waren Oostindisch doof, tot we hen hoorden zeggen "Haal er dan gewoon 1 uit!". Dat was niet de bedoeling, aangezien we op dat moment in ons ondergoed stonden. Dus ik met mijn beste britse accent: "excuse me, what is the problem?? Do you speak English, please?". Zodra ze dus begrepen dat wij uit Engeland kwamen en dààrom (kuch kuch) hun waarschuwingen niet begrepen hadden, lieten ze hun plannen varen om ons eruit te schoppen. Wij, eenmaal buiten, hebben ons natuurlijk ziek gelachen. Verder die dag hebben we ook Fritella gegeten, een soort grote platte oliebol. Lekker!

Dinsdag wederom naar Milaan, ditmaal met Amarens, dat Hollandse meisje, en Louise, mijn ex-kamergenote. Louise viel behoorlijk tegen die dag, ze zaagde constant over haar gastgezin etc. Enfin, tis een rare situatie, bij haar. Hoe dan ook, Amarens en ik hebben ons goed geamuseerd, veel gebabbeld,... Het was fijn nog eens Nederlands te praten!
Die avond zijn we, zowel voor de verjaardag van de mama als voor die van mij gaan eten in een restaurant. Daar hadden ze echt vanalles, van sushi tot mexicaans tot pizza's, enzovoort. Het was superlekker! En de mama was blij zo ontroerd toen de ober kwam met een verjaardagstaartdingetje, met zo'n vuurspuitgedoe erop! Die dag had ze ook al eens moeten wenen, want Paola en ik hadden, in opdracht van de papa, een boeket ter waarde van 50 euro besteld en laten leveren op haar werk, terwijl ze er aan het werken was, dus. Tis leuk, mensen verrassen.

Dat is met mij ook gebeurd, vandaag. Het is mijn verjaardag, en op school hadden ze "Hartelijk gefeliciteerd" in het Nederlands (!) op het bord geschreven, en hebben mari en Alice me een cadeautje gegeven, de schatten. Mijn voorkeur voor zoetige toestanden kennende, hebben ze me een soort olie met een karamelgeurtje gegeven en een bodylotion met chocoladegeur! Echt te zalig voor woorden. Ik wil mezelf opeten. Voor de rest was school vandaag supersaai, we hebben slechts een van de vijf uren les gehad, het eerste uur was de leerkracht er namelijk niet. Het tweede uur is chemie, daarin doen we nooit iets, het derde uur was het "ondervraging" ivm kunstgeschiedenis, waarbij slechts twee personen vooraan moeten komen en de hele tijd praten, dus al de rest doet wat hij wil. Het laatste uur hadden ze een test van wiskunde, waarvoor ze dus de hele dag hadden zitten studeren. Dit maakte het voor mij niet zo'n super geslaagd dagje, maar enfin. Ik begrijp het wel.
Twee dagen geleden heb ik van thuis uit een box ontvangen, met daarin een dvd en een cadeautje en kaartjes en zo. Eerst en vooral : BEDANKT!!! Ik heb net de dvd bekeken, en tis echt zo supercool! Jullie zijn schatten! Maar laten we niet overdrijven, anders zouden jullie wel eens dikkenekkerige schatten kunnen worden. Wat mijn gastgezin me zal geven, zie ik vanavond. Ik heb echt geen idee wat het zal zijn.

Volgende week zaterdagavond ga ik met Alessandro, een andere Alice dan die ik al vermeld heb, en nog een paar, aar Citta Alta, om te drinken (dat was het eerste dat ze vermeldden) en ons te amuseren. Whiej, k vind het echt leuk dat ze me uitnodigen voor zulke dingen, dat het niet is zoals ze ons hadden verteld, namelijk dat je de eerste maanden moeilijk contact zou hebben met je klasgenoten, vanwege taalproblemen etc, en dat je daarom wsl een beetje eenzaam zou zijn. Dat valt dus allemaal best mee hier!

Gisteren gepraat met de lerares die Spaans geeft in alle jaren. Ik haat haar. Ik kwam haar volledig onverwachts tegen (wist zelfs iet wie het was), na al de hele dag Italiaans te spreken, en ze zei me: om je niveau te weten, spreek eens Spaans. Dat kòn ik gewoon niet, dat is echt onmogelijk. Van de ene minuut op de andere dat soort talen beginnen verwisselen, is echt niet te doen. Dat kan ik zelfs met Frans niet hier, en Frans heb k acht jaar gedaan. Wat verwacht ze dan dat ik ineens Spaans begin te spreken! Ik was dus volledig verward en stamelde er nog net geen drie woorden uit toen ze me neerbuigend aankeek en vermeldde dat mn niveau dus waarschijnlijk eerder tweede jaar dan vierde jaar was. De trut! Ik begrijp perfect wat ze zeggen, ik kan het nog altijd zonder moeite lezen en begrijpen, De grammatica herinner ik me nog, enkel het spreken, zeker zo onverwachts, gaat moeilijk. Het is gewoon echt moeilijk om, vanuit een germaans-sprekend oogpunt, drie romaanse talen door elkaar te gebruiken. Zij gaan niet verwisselen met hun EIGEN taal, maar voor mij zijn het alledrie vreemde talen. Maar efin, mijn "niveau" is dus niet hoog, dat wist ze al na drie woorden. Ik was er de hele dag kapot van, gisteren. Maar goed, we zien wel hoe dat hele zootje nog afloopt.

O, nog een laatste spannende gebeurtenis: ik heb het linkeronderbeen van die knapperd op de bus gezien! De reden hiervoor is, dat hij en een of ander meisje vlak voor me in de bus kwamen zitten, waarbij ik dus recht in zijn gezicht keek, als ik voor me keek. Hij toonde aan dat meisje een snee die hij opgelopen had aan zijn knie, waarbij hij dus zijn been ontblootte tot aan de knie. Mamma mia. Ik had geen kwijldoekje nodig, maar een kwijldweil! Enfin, tot over mijn belangrijke nieuwtjes!

Dikke zoen, en tot de volgende!