Salve!

De titel is een andere manier om hallo te zeggen, buiten het algemeen gekende "ciao", natuurlijk.

Om maar meteen met het belangrijkste te beginnen: de jongens/mannen hier zijn echt te hot voor woorden. Gewoon al door de winkelstraat lopen is een plezier, envoor de verandering eens niet vanwege de winkels!
Jongens die ik in Belgie zou afschrijven als homo's zijn hier de meest hetero gasten die je kunt vinden! Een man is hier namelijk geen echte man tenzij hij zichzelf verzorgt, parfumeert, z'n haar stylet, etc.
Za-lig! Gesproken over appetijtelijke dingen, op mn bus (wat ze hier een "Pullman" noemen, supergek woord voor iets simpels als een bus) zit een jongen die echt zo vreselijk mijn type is. Het is één van de schoonste brokken mannelijk specimen dat ik ooit in het echt heb mogen aanschouwen! Telkens hij op de bus zit neem ik er een kwijldoekje bij, lol.

Goed, nu over op lichtere onderwerpen: de afgelopen, bewogen week.
Aangezien de mama weg was tot en met dinsdagavond, zijn we bijna elke avond bij iemand gaan eten, bvb bij de oma,bij vrienden van de familie, etc etc. Zondagavond hebben Paola en ik pannenkoeken gemaakt, zoals reeds vermeld, en met minimale telefonische hulp van mijn mama is alles goed gelukt. Opmaandag ben ik met Maurizia, Giaida en Alessandro naar Cita Alta gegaan, wat rondgewandeld, de "funicolare" genomen (soort treintje) naar een hoger gelegen gedeelte, etc. Best leuk. Dinsdag was de eerste dag van de "schoolweek", en die was erg saai. We zijn naar een uitermate oninteressante film gaan kijken over een illegale Senegalees in Italie. Daarmee is heel de film verteld, in feite. Woensdag was nog erger, toen moesten we gaan luisteren naar een man die ons strategieen uitlegde om mathematische problemen op te lossen. Ik heb er geen woord van begrepen, maar dat kan ook liggen aan het feit dat we constant OXO hebben gespeeld. Gisteren, donderdag dus, zagen we nog een film, een best leuke maar met een dom einde. Het ging over een Italiaans jongetje dat op een boot met immigranten belandt. Voel je al aan je theewater wat het algemene thema is van de films die we zagen? Enfin, vandaag was al evenmin een groot succes. We luisterden naar een man die uitleg gaf over een organisatie die medische hulp verleent aan oorlogsslachtoffers, in allerlei gevaarlijke zones. Op zich was het best interessant (en ik verstond zowat alles, wat me zeer verbaasde), maar het duurde te lang. Drie uur aan een stuk is echt... marteling.

Mijn dagen zijn, wat de middag betreft, simpel. Ik ben thuis ergens varierende tussen 13.00 u en 14.30, dan ben ik op mijn eentje tot half vijf (wanneer Fabio thuiskomt met de Pullmino, een soort kleine schoolbus). In die tijd lees ik, eet ik (op mijn gemak, want voel me nog altijd niet helemaal goed om te eten met mijn gastgezin erbij) en doe ik een middagdutje. Dat laatste is echt nodig, want we moeten elke ochtend rond zes uur opstaan, entegen dat ik thuiskomben ik echt vermoeid.
De avonden zijn ook meestal simpel, met samen eten, tv-kijken, etc.

Dit weekend is een verlengd weekend vanwege Carnaval. Dat is echt heel belangrijk hier, het duurt een maand aan een stuk! Al sinds ik hier in Italie ben zie ik overal kleine kindjes verkleed als dikke hommels, prinsesjes, Ninjaturtles,... We hebben "vakantie" tot woensdag, en de komende dagen zal ik op de volgende manier doorbrengen: Morgen met de gastzus en haar vrienden naar Milaan. 's Avonds misschien weer naar een discotheek, k zal zien of ik veel zin heb. Normaal zou ik zondag ook naar Milaan gaan, kijken naar een danswedstrijd van Paola, maar of dat lukt zien we nog.
Maandag ga ik met Mari en Alice naar het Oriocentre, een supergroot winkelcentrum, 20 minutjes te voet van mijn huis!! Dinsdag ga ik naar, rara, Milaan (als ik mag vanmijn gastgezin, ik weet er nog maar tien minuten van dus heb nog niks kunnen vragen), met, waarschijnlijk, Amarens, je weet wel, die Hollandse die hier al een paar maanden zit, en Louise, een ex-kamergenootje van me. Vanaf woensdag begint het gewone schoolleventje weer, met vroeg opstaan etc.
Boehoe.

Valentijn was een grappige dag. De dag ervoren hadden ALice en Mari (klasgenoten) en moi zitten zeveren dat wij als single personen ons moeten verenigen, liefst in een triootje. Op valentijn zelf hebben ze me dan als teken van liefde (kuch) een roos gegeven, met chocolaatjes eraan. Ze kennen me duidelijk al goed. Snoezig, niet? Ik post ergens volgende week de foto's, dan zie je mijn prachtige roos, lol. Die twee, daar kom ik goed mee overeen, al lachen ze me uit met mijn accent, dat blijkbaar nogal Spaans is (ja wat wil je, na drie maanden in Spanje) en soms zeg ik woorden ook volledig verkeerd, wat ze me niet laten vergeten, het ongedierte!

Nog een iets: de namen hier. Die zijn echtkomiek, zo anders dan bij ons. In mijn klas zitten drie (!!) Alice's (spreek uit: Alietsjee), er zit een Myrco, Davide ("davidee"), Maria-Christina, Giaida, Zaira, Michaele ("Miekeelee"), Vincenzo, Maurizia,.... Nadat ik antwoordde op de vraag "hoe heten je broers" (zijnde Koen en Robin) kreeg ik van iedereen de volgende reactie (die volledig tegengesteld is aan mijn eigen mening): Robin vinden ze een superlelijke naam, maar Koen vinden ze fantastisch. De manier waarop wij die naam uitspreken is hen vreemd, voor hen zou Koen moeten klinken als "kojn", maar ze vinden het allemaal geslaagd. Maurizia heeft gezegd dat ze haar kind, hond of kat (wat ze het eerste heeft) koen zal noemen. Gekke mensen, hier.

Zo, dat was het voor deze week! Tot de volgende!