Einde eerste week

Om mijn trouwe fans te plezieren: een volgende update van het woelige leven te Italie.

Mijn laatste bericht dateert van maandag, nu is het zaterdag, dus zal ik eens vertellen wat er in tussentijd allemaal gebeurd is.
We staan elke morgen op tussen zes uur en halfzeven, afhankelijk van wie er douchet en of we met de auto naar school gaan of met de bus. De bus, dat is ook een verhaal apart.
Dinsdagmiddag moest ik normaal gezien bij Paola in school blijven voor “studie”, waarna we samen met de bus naar huis zouden gaan. Paola werd echter ziek en ging al vroeg naar huis, en ik moest proberen mijn weg naar de bushalte te vinden.
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, gezien het feit dat de bushalte op een halve kilometer van mijn school ligt, langs allerlei obscure straatjes. Die straten heb ik die middag van alle kanten gezien.
Het leukste was nog dat ik op geen honderd jaar meer wist hoe de straat heette waarin ik mijn bus moest gaan nemen. Maar goed, uiteindelijk heb ik dan toch de weg gevonden.

Hetzelfde verhaal eergisterenmiddag, want toen moest ik vanuit een heel andere locatie weeral de bushalte vinden, en dat ging weer een beetje mis.
Uiteindelijk ben ik op een willekeurige bus gestapt, gevraagd of ze me aan de bushalte konden afzetten en ben zo thuisgeraakt.

Om het eens over interessantere dingen te hebben: de school en alles wat zich erin bevindt. Ik begin meer en meer de onderlinge verhoudingen en spanningen tussen de mensen in mn klas te begrijpen, en dat zijn er nogal wat.
Zo is er 1 jongen, Alessandro, die constant prutst aan het meisje dat naast me zit. Zij heeft een lief, hij niet, maar hij zit wel constant aan haar te wrijven, aan haar ketting te friemelen (met zijn handen dus op enkele centimeters boven haar borsten) etc.
Tis grappig om te zien. Elke keer als Alessandro me ziet, wat heel veel is gezien het feit dat we zes uur per dag in hetzelfde klaslokaal zitten, probeert hij een Hollandse zin op me uit.
De hele klas is namelijk vorig jaar naar Nederland geweest, en ze hebben daar wat zinnetjes opgepikt. Hetgeen hij tegen mij zegt kan varieren van "ik hou van jou" (met een vreselijk grappig Hollands accent) tot "jaaj bent aajn kutwaajf", oftewel "je bent een kutwijf".
Het is hilarisch, zeker omdat hij niet echt meer weet wat hij nu precies zegt. Hij is echt leuk, ik moet altijd met hem lachen.

De lessen hier op school zijn vre-se-lijk saai, echt niet te doen. De meeste leerkrachten kunnen we niet uitstaan, en vice versa. Zo is er ene van Frans, die echt een trut is. We lezen supermoeilijke teksten in het Frans van de jaren stilletjes, dan vraagt ze wat we nu precies gelezen hebben, en gelijk wie het aandurft haar te antwoorden, snauwt ze af.
Donderdag had ze een echte woedeuitbarsting, omdat 1 meisje haar weerwoord gaf en zij dat wij allemaal niks meer zeggen omdat zij (de lerares) ons toch maar afbreekt, dat het net is alsof ze ons wil folteren. Je kunt je wel voorstellen dat dat een leuke reactie van die lerares uitlokte. Maar och, tis echt een serpent. Ze ziet er trouwens uit als iets... raars.
Ze is klein, mager, met lang, strak achteruitgetrokken grijs haar, een gezicht als een rat, en effectief ook snorharen. Tis echt geen zicht.

Gisteren kwam er tijdens de pauze een of andere jongen die een vriend is van die knappe gast naar onze school, had me nog maar nauwelijks aangekeken of hij liet de knappe gast (die Davide heet) om mn nummer vragen. Dat heb ik niet gegeven, met een goed excuus, want hij is ten eerste qua uiterlijk mijn type niet en ten tweede, als hij al te laf is om zelf mijn nummer te vragen, alleja, u begrijpt wel.
K heb vandaag wel om zijn nummer gevraagd aan Davide, want nadat ik hem uiterlijk had beschreven aan Paola, was zij wél geinteresseerd. Tsss.
Ik ben een geboren koppelaarster, I know.

Eergisteren, gisteren en vandaag zijn we naar een megagroot shoppingcenter hier vlakbij gegaan, t is echt ongeloofelijk groot. Ik heb mn inkopen wel beperkt, gezien mijn budget.
De moeder van mijn gastgezin is tot dinsdag in Rimini, dus zijn we (om verhongering te vermijden) gisteravond bij de oma gaan eten, en vanavond bij vrienden van de vader en moeder. Morgenavond bak ik pannenkoeken, dat wordt volgens mij een volledige mislukking.

Gisteren hebben Paola en ik een "beautysessie" gedaan, eerst hebben we elkaars kleren gepast, waarbij ik opmerkte dat alles wat ik heb haar beter staat dan mij, grom. Daarna hebben we french manicure zitten toepassen, wat met haar nagels niet bepaald vlot gaat. En dan hebben we ons ook onderworpen aan de pijnlijke ervaringen van het ontharen via wax. Vraag niet om details.

O trouwens, ik ben volledig verslaafd aan de Italiaanse koffie. Die is zo anders dan belgische. Ik drink nu elke dag tijdens de school (ze hebben hier een soort automaat daarvoor) twee cappuccino's, mmmmm. Morgenochtend gaan we ontbijten op een plaats waar ze naar t schijnt fantastische koffie hebben. Ik mag het hopen.
Volgende week is zo cool! Het is een soort herhalingsweek voor al die die te weinig punten hebben voor bepaalde vakken, wie daar geen last van heeft heeft een week die er als volgt uitziet: maandag en zaterag geen school, en de rest van de dagen slechts een uur of drie, waarin we films bekijken, naar het theater gaan, debatten hebben etc. Supercool!
Maandag, omdat ik geen herhalingsstuff heb, ga ik met Mauri (volledige naam maurizia) en Giaina naar Bergamo, het hoge gedeelte. bergamo is namelijk opgedeelt in een hoog en een laag gedeelte, en tot nog toe ken ik enkel het lage stuk. Verder heeft Paola me medegedeeld dat we volgende zaterdag naar Milaan gaan, en haar wil is wet, uiteraard.

Enfin, ik zie het dus allemaal nog volledig zitten hier, met vele leuke vooruitzichten en zo.
Tot de volgende!