De eerste twee dagen in Italie

Hallo allemaal! Geheel onverwachts kan ik al na twee daagjes de eerste update geven van wat er hier zoal gebeurd is. Dit hotel heeft namelijk twee computers met internet, waar wij gratis gebruik van migen maken. praise the lord!

Goed, om bij het begin te beginnen, zaterdagavond was ik een mentaal wrak. Tijdens het inpakken van de bagage (wat mama grotendeels deed) begon k echt te voelen waar ik aan begonnen was. Rond twaalf uur gaan slapen en om vier uur dertig al weer op. Gedouched, me gereedgemaakt, en dan met mama en papa op naar Brussel. Na de bagage check-in en een drankje lieten mn ouders me volledig in de steek, ik moest namelijk helemaal alleen verder door de douane! Ik weet het, grof. Enfin, na vele stressmomenten zoals daar zijnde het alarmgeluid van dat scangedoe doen afgaan door wat later je bhbeugel blijkt te zijn, het vergeten van je riem drie verdiepingen beneden, etc. Dat van die riem trouwens, je vraagt je mss af waarom die af was en ik zie sommigen onder jullie al slechte gedachten vormen, maar de riem heeft dus een ijweren tussenstuk, daarom moest ik die afdoen voor de scanner. Verder veranderde de gate opeens, toen we eigenlijk al ingecheckt moesten zijn moesten we ons ineens een kilometer in de andere richting gaan verplaatsen, enzovoort.
Toen k van het vliegtuig afkwam zag ik een meisje gepakt en gezakt met een weprugzak op het busje dat naar de luchthaven rijdt, staan. We begonnen te praten, vonden er beiden steun in niet alleen op de bagage te moeten wachten, en zo. Haar naam is trouwens Laurie, en ze is een Belgische. Ze spreekt Frans, maar kan ook goed Nederlands omdat haar ouders een huis in Koksijde hebben wat ze vaak gaan bezoeken. Toen we in de hal kwamen stond daar een jonge vrouw met een bordje op ons te wachten, dat is Francesca. Zij begeleidt ons hier. Ze bracht ons naar enkele andere meisjes, die er al waren. Dat waren nog een Belgische, maar wel van Wallonie, die Louise heet. Verder zaten er drie Australische meisjes, Bree, Kaitlin en Rebecca. En ook zat er een Nieuw Zeelandse, Celeste. Daarna moesten we nog enkele uren wachten op de aankomst van de volgende meisjes, zoals daar zijnde de Duitse Isabelle, de Braziliaanse Marie-Eduarda en Paola . Een heel erg multicultureel gezelschap. Rond drie uur vertrokken we naar het hotel, dat bij de grote meren ligt. Dat was zon uurtje rijden, waarbij iedereen in slaap viel. De Australische meisjes en de Nieuw Zeelandse hadden er al zeker 24 uur vliegen op zitten, dus die waren volledig kapot. Toen we er waren zijn we een wandelingetje door deze stad gaan maken, verdwaald, de weg terug gevraagd (in t Italiaans) en dan ons gaan douchen en klaarmaken voor het eten. Het avondeten was.. interessant. Eerst krijg je een soort pasta, daarna een hoofdgerecht, en daarna iets van dessert. Gisterenavond was het pasta met pikante rode saus, daarna een vies stuk kalfsvlees met mushrooms (kan niet op het Nederlandse woord komen) en een soort rare cake achteraf. Vandaag hebben we al twee keer warm gegeten, blijkbaar volledig normaal, freaky! Deze morgen hebben we om negen uur ontbeten, om tien uur de "lessen" gestart, die eigenlijk echt niet te geloven hoe simpel zijn. Maar ja, er zijn sommigen die nog niet echt Italiaans kunnen, dus beginnen we bij het hele begin. Niet bepaald leuk voor de rest, maar enfin. Deze middag, na de lessen, zijn we weer gaan wandelen, en kocht k een prepaid phone card, dus kan ik naar huis bellen. O trouwens, we zijn echt volledig vrijgelaten door