2 settimane!

Hallo iedereen!

Om het nog eens over mijn laatste avontuurtjes te hebben: de update!

Afgelopen woensdag hadden we 's avonds het etentje met mijn klas (waarvan de foto's al op mijn spaces staan), wat een hele belevenis was! Iedereen was super opgekleed en geschminkt enzovoort.
We zijn gaan eten in een restaurant dat "vesuvio" heet, en op enkele uitzondering na hebben we allemaal een reusachtige en erg lekkere pizza gegeten.
Dankzij een overvloed aan bier en dergelijke was iedereen in meer of mindere mate "vrolijk". Wat je wel zult zien op enkele foto's, waar een erg aangeschoten ELiza bijvoorbeeld haar beste vriendin vol op de mond kust, terwijl het lief van die laatste er vrolijk bij staat te kijken. Volgens mij is hij het al gewend (en misschien vindt hij het wel leuk ook!). Enfin, t was erg leuk, ook de fotoshoot met Alessandro was te marginaal voor woorden: ik steek een briefje van 50 euro in z'n onderbroek, hij wou persé een dergelijke foto met mij.
Het soepkieken! Ik heb geblèt toen ik afscheid moest nemen van hem donderdag, trouwens. Hij vertrok namelijk vrijdag naar Tokyo, voor een maand, dus donderdag was onze laatste dag samen. We hebben de hele tijd naast elkaar gezeten en ik heb geprobeerd niet te triest te zijn om het feit dat de "afscheiden" begonnen waren, als je begrijpt wat ik bedoel.
Maar goed, verder ben ik donderdag met Susy weer gaan eten, en heb haar naar het conservatorium begeleid. We hebben toen ook afgesproken dat ik deze vrijdag met haar naar het openluchtzwembad ga, laten we hopen dat tegen dan het weer een beetje verbeterd. Het is hier overdag wel warm, maar nogal bewolkt, en tegen de avond begint het nu al een paar dagen te onweren. Verschrikkelijk niet leuk!

Vrijdagmiddag ben ik gaan shoppen met Maury, en heb toen onder andere een broek gekocht, volgens de Italiaanse mode: laag om de heupen (de string moet zichbaar zijn volgens hen, maar daar doe ik toch niet echt aan mee!), en strak naar beneden toe. Geen idee of dat bij ons al mode geworden is, eigenlijk.
Alles moet hier strak: de hemdjes, de topjes, de broeken,..
Ik heb er persoonlijk geen bezwaar tegen, laat het maar mode worden ook bij ons!!

Die vrijdagavond was het dan het langverwachte eindejaarsfeest van ons Paolaatje, maar dat viel eigenlijk behoorlijk tegen. Naast geleende schoenen die me na een uur al pijn deden, was er op zich ook erg weinig volk aanwezig (wat wil je, in een school waar ze slechts 10 klassen hebben, en dan bedoel ik in de volledige school, in alle jaren samen!!). De muziek was goed (volgens mij), maar was ook de reden at ik mijn "date" nauwelijks gesproken heb. Hij was namelijk dj van dienst, en dus de hele avond onbereikbaar.
Boehoe!
Maar goed, doordat Aziz en Mone ons daarna nog getrakteerd hebben op een drankje in de Temple (een soort loungebarwaar ze superlekkere cocktails hebben), was de avond toch geen hele teleurstelling!

Zaterdag was een emotionele dag. We hebben de hele ochtend geaperitiefd met de klas, en toen het tijd was om afscheid te nemen hebben we een groepsblètmoment gehad. Iedereen viel me huilend om de hals, en toen kon ik me ook niet meer inhouden, natuurlijk.
Enfin, met rode oogjes dan naar huis gegaan. Die avond moest Paola naar een verjaardagsetentje, en ze gingen me daarna komen halen om naar een discotheek te gaan, de Nikita.
Daar zijn we na enkele probleempjes ,zoals het feit dat we moeten terugkeren zijn naar het huis van Mone, hij had geen verplicht hemd aan, een ommetoer van pakweg 40 minuten dus, flink uitgeweest, voor toch wel zeker twee uur! (Dat laatste is sarcastisch bedoeld, het is echt stom dat we om drie uur al thuis moeten zijn, nauwelijks tijd om een beetje "in de sfeer" te geraken).
Het was een mooie discotheek, en het leek ineens nog een stuk mooier nadat ik aan de bar "het meest alcoholische wat jullie hebben" besteld had. De muziek was te grappig, we waren namelijk in een soort lokaal apart, waar de muziek van de schlager-soort was. Italiaanse schlager dan, met allerlei oude Italiaanse liedjes die heel dansbaar waren, gelukkig!
Op een gegeven moment heeft mijn allerliefste gastzusje me gered van een halve aanranding, aangezien ik ineens rond mijn middel twee handen voelde, ik draaide me om te kijken wie me aan 't bepotelen was en krijg daar ineens vol op (en in) de mond een natte tong geduwd, YUCK! Maar goed, Paola had al in de gaten wat er gebeurde en met een vlugge trek aan mijn arm was ik weer in de veilige zone, lol.
Tis echt zo'n schat, mijn Paola. Ze heeft het niet gemakkelijk gehad de laatste dagen, vanwege allerlei redenen, en meer dan eens heb ik haar zo goed en kwaad als het ging getroost en geknuffeld.

Maar goed, laten we overgaan naar de zondag, een verschrikkelijk drukke dag. Na de belevenissen in de Nikita hadden we gehoopt lang uit te slapen, maar dat viel ferm tegen. Rond negen uur, na toch wel zeker vier uur geslapen te hebben, was het al tijd om op te staan, helaas.
Die middag gingen we "eten" bij Anna, het lief van een jongen uit de vriendenkring van Paola (en ondertussen ook van mij). Dat meisje heeft een huis, ongeloofelijk! Een enorm huis, daarnaast nog eens een dergelijk huis voor de oma, een gigantische tuin, enzovoort enzoverder. Elitaire bedoening, leek het me. Maar goed,, we hebben ons geamuseerd en veel te veel gegeten. Hun idee van een "barbecue" is dus niet enkel wat wij eronder beschouwen, hier begint een barbecue met aperitief (oké, dat doen wij ook), daarna een groot bord pasta met spaghettisaus (dat is voor mij al een maaltijd op zich!), en pas daarna komt het vlees, met daarbij nog eens frieten en kroketten en brood enzovoort.
Daarna dan een ijsje, koffie, en een "likeurtje". En dat allemaal gratis aangeboden door Anna aan een groep van toch wel 11 personen. Zotjes. Maar wie ben ik om me te beklagen?? Na Anna geholpen te hebben met opruimen gingen Paola en ik met Mone mee naar zn huis omdat hij zich moest omkleden voor een voetbalmatch van die avond. Rond zes uur voerde hij ons dan naar huis, wij hebben ons omgekleed en zijn dan met hem meegeweest naar het huis van een andere jongen.
Daar hebben we de door Aziz (onze favoriete kok) bereide Paella gegeten, en daarna gingen we met ons groepje, dat uit mijzelf, Paola, Mone, Aziz, Manu (die jongen die daar woonde) en Simo (zijn lief) naar de voetbalmatch van Mone en Manu kijken.
Daarna zijn we dan nog een pina colada (in mijn geval) gaan drinken in een van hun favoriete bars in Bergamo, de Temple.
En dan was het richting bed! Na een dergelijke overvloedige dag mocht dat wel.

Gisteren hebben we massaal lang uitgeslapen (en vandaag ook, trouwens), en daarna hebben we echt niks gedaan, enkel genoten van onze vrijheid om te niksnutten. We hebben lang gebabbeld (zoals wel vaker gebeurt, maar dan normaal gezien 's avonds als we al zouden moeten slapen), een koffietje gaan drinken in Azzano, ...
Die avond kwamen er een collega van mijn gastpapa en zijn zoontje eten, en deze morgen zijn de vier (gastpapa, gastbroertje, en die twee) vertrokken naar Disneyland! Dat is namelijk een cadeautje voor Fabio omdat hij zo braaf is geweest.
Zaterdag is hier met de "post" (kuch kuch) een brief toegekomen voor Fabio. Hij heel enthousiast al over het ontvangen van een brief doet het open en daarin zit dan de uitnodiging voor ene Fabio Facchinetti, voor drie dagen Disneyland! Zijn eerste reactie (waar ik me ziek om gelachen heb): 't werd tijd!
Enfin, deze ochtend vroeg zijn ze dus vertrokken, en komen donderdagavond laat terug. Ook het feit dat ze met het vliegtuig weg zijn was reden voor opwinding van Fabio, dat heeft hij namelijk nog nooit gedaan.

Dat was het zowat, denk ik!

Tot de volgende!